Μαρία Μπεθάνη, Θαύμα

ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ

Το απόγευμα πολύ πριν μελαγχολήσεις
Έλα κοντά μου
Να αναπνέουμε τον ίδιο αέρα
Να δώσουμε σχήμα στην ψευδαίσθηση
Ψευδαίσθηση από πορσελάνη
Ας πούμε σχήμα οβάλ
Κυλά παντού σαν υδάτινη νότα
Πέφτει απαλά στα μάγουλα
Κολλά σα μαγνήτης στο στήθος
Παράγει μελωδία
Αβίαστα καθηλώνει.

Κουράστηκα με τη ζωή.
Κι εσύ κουράστηκες.
Εδώ είμαστε τώρα
Για να παραδοθούμε στη στιγμή.

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ;

Είμαστε όλοι πλάσματα με θραύσματα
Και όλοι το ίδιο θέλουμε
Τίποτα δε μας χωρίζει
Μη ξαφνιαστείς που μας ενώνει μια φωτιά
Θυμήσου το όμως αύριο
Κι ας είσαι κουρασμένος
Πως είμαστε εμείς το αύριο
Τα αυριανά πλάσματα
Είμαστε το ποίημα
Που δε φοβάται
Και δικαιώνει το όνειρο
Και ξημερώνει με όνειρο
Να μη φοβάται τη ζωή.

Δείτε Ακόμη